miércoles, 13 de abril de 2011

Grabacion de son




DIXITALIZACIÓN DOS SONS
O son transmitese por ondas analóxicas  polo tanto o computador non é capaz de traballar con el.O computador realiza un proceso chamado dixitalización do son, que consta en cambiar a señais analóxicas por dixitais. A dixitalización do son supón tomar mostras de señais sonoras (muestreo) cada certo tempo (frequencia de muestreo) e medila intensidade da señal analóxica.
Cantas máis veces se mida a señal e canto maior sexa o rango para medir a intensidade o son terá mellor calidade e máis real será o son.
 
FORMATOS DE SON
Cando se dixitaliza un son a informacion debe ser gardada en arquivos dos formatos de audio existentes. Alguns son:
  • WAV - é o formato estandar , armacenanse son reais en forma dixital 
  • MIDI - estes gardan ordes para que un sintetizador musical xenere a música. Ocupa menos espazo que os de son real .
  • MPS - son análogos aos WAV aínda que almacenan o son real comprimido, polo que ocupan menos e teñen mellor calidade.
  • OGG - formato de audio comprimido de gran calidade e sen limitacións de distribución.
  • WMA - estos sons son os que veñen incorporados en Windows e teñen boa calidade. Teñen a particularidade de escoitarse a medida que se van recibindo os ficheiros.
  • Real Audio - é formato moi enpregado en internet xa que a súa principal característica é que se reproducen a medida que se len, en tempo real.

MÁIS INFORMACIÓN
O son producese cando un corpo vibra e esas vibracións chegan en forma de ondas o oído,o timpano tamén vibra e transmite as vibracións a cadena de osiños,e dende ahí aos nervios do órgano do oído hasta chegar o cerebro.
O son puede transmitirse mediante ondas vibratorias por calquer medio.

TEN EN CONTA
O maior inconvinte de almacenar sons no computador é que se o son ten boa calidade, o tamaño dos arquivos será moi grande polo que recurense á alguns de formato de convención de audio.

Música
Audacity

miércoles, 23 de marzo de 2011

8. CONEXIÓN A INTERNET

8. CONEXIÓN A INTERNET


  • Proveedor de servizos de Internet.
A conexión a Internet realizase a través dun Proveedor de Servizos de Internet (ISP).Este proveedor suministra un conxunto de datos que fan posible a configuración da conexión.Este conxunto de datos coñécense como conta de acceso a Internet.
Unha conta de acceso a Internet está formada por:
Proveedor de servizos de internet


Datos suministrados                                         Exemplo 
Nome do usuario.                                             enric.valor
Contrasinal.                                                    Campello
Teléfono ou nome de acceso o proveedor.             909101010
DNS primaria(opcional según o proveedor).           194.127.1.25
DNS alternativa(opcional según o proveedor).       194.127.1.50

  • Tipos de contas de acceso a internet.
As contas poden ser:
  1. Gratuitas.Non hai pagar o proveedor por facilitarnos esta conta.Cada vez que se accede págase por tempo de conexión.Ofrécese para conexións analóxicas e se tarífa a custo de chamadas locais.
  2. Con tarifa por franxa horaria. Ofrécense distintas tarifas en función do tempo de servizo(a partir das seis da tarde,24 horas etc.) ou de ancho de banda contratado(2 Mbps,8 Mbps,etc.)
  3. Tarifa plana.É a opción habitual empregada nos liñas ADSL donde a tarifa dependerá da velocidade de conexión contratada,independentemente do tempo de acceso.
  • Módem ou router.
Módem.É un acrónimo dos térmos MOdulador-DEModulador; e dicir, é un dispositivo que transforma as señais dixitais do ordenador en señais analóxicas e viceversa.
Emprégase cando a conexión de internet é a través da liña telefónica analóxica.
Router.Emprégase para a interconexión de redes de ordenadores.
Por exemplo,na liña ADSL conectase a rede do usuario(dixital) coa rede de internet(dixital).
Si é inalámbrica permitirá o acceso a internet dende dispositivos que se conecten vía WiFi.


  • Tipos de conexión.
Os modos habituais de conexión soen ser a través de:
  • Liña analóxica a través dun módem.Hai que realizar unha conexión especificando todos os datos do proveedor no equipo que ten o módem.


Módem de internet
  • Liña dixital ADSL mediante un router.O router soe ser suministrado polo proveedor previamente configurado cos datos de conexión.

    Router.
  • Conexión con dispositivo móbil.É posible acceder a internet dende o móbil,PDA ou calquer outro dispositivo con conexión de telefonía móbil.Facilita a conexión donde hai dificultades para chegar co cable e da liberdade de ter unha conexión móbil.

Dispositivo móbil con acceso a internet.
  • Conectar o router cos dispositivos.
Para establecer a conexión a internet:
  1. Enchufar os cables de rede entre o router e os ordenadores e/ou o concentrador.
  2. Conectar o cable de telefonía dende o router a liña ADSL.
  3. Instalar os microfiltros nas rosetas telefónicas donde hai teléfonos.
  4. Enchufar o router a corrente eléctrica e encender.
  5. Esperar uns segundos ata que a luz ADSL do router esté encendida.
  6. As luces dos portos do router,donde se conectou algún equipo,tamén deben estar encendidas.

  • Configuración dunha conexión ADSL.
Un router ten unha dirección IP e,por tanto, é tratado como outro equipo máis.Cando se emprega o router,inda que solo haxa un ordenador,pódese falar dunha rede e será suficiente con tela configurada correctamente para poder acceder a internet.A configuración da rede pódese realizar:
  • Co asistente.Pódese empregar o disco que suministra o proveedor de servizos de internet ou asistente do sistema operativo.
  • Manualmente.Asignando como porta de enlace para cada ordenador a dirección IP do router.
Configuración dunha rede de ADSL.
  • Comprobacións.
  • O router ven por defecto con un servidor DHCP incorporado que asigna automaticamente unha dirección IP o ordenador.Pódese comprobar que a dirección asignada é correcta cos comandos ipconfig ou ifconfig,dependendo do sistema operativo.
  • Para saber se hai conexión entre un equipo e o router,fai un ping dende o ordenador a dirección IP do router.
  • As luces verdes no router ou equipos soen indicar que hai boa conexión e as amarelas,conflictos.

lunes, 21 de febrero de 2011

Tema 7

7 A rede de internet

Internet ofrece distintos servizos aos seus usuarios. Os máis destacados son:

  • Navegación (World Wide Web). O servizo con máis éxito en internet é a World Wide Web, cuxa tradución é telaraña de alcance mundial. Tamén coñecido como www ou w3 (ao cubo).

    A navegación en internet realízase a través de páxinas web. Cada páxina pode conter texto, imaxes, sonido, enlaces a outras páxinas, etc., polo que tamén se chama páxinas de hipertexto. Para aceder a este servizo utilízanse navegadores como Internet Explorer, Netscape, Firefox, Epiphany, etc.
  • Correo eletrónico (@). Permite ao usuario recibir e enviar e-mails a outros usuarios da rede situados en calquera lugar do mundo ao instante. Cada usuario necesita unha dirección de e-mail.

    Para utilizalo soénse usar programas de correo como Evolution, Outlook Express, Microsoft Outlook, Thunderbird, etc.
  • Transferencia de ficheiros (FTP). O FTP, File Transfer Protocol, permite enviar ou recibir ficheiros entre dous ordenadores conectados a rede.

    Utilízanse clientes de FTP como gFtp, o Ws-Ftp, etc.
  • Grupos de noticias (NEWS). News é un servizo de internet que permite o aceso aos grupos de discusión, tamén chamados grupos de noticias o foros de discusión sobre os temas máis diversos.

    As news son acesibles por vía web, con Netscape, Outlook Express, Microsoft Outlook. Thunderbird, etc.
  • Chat e videoconferencias (IRC). Pódense manter conversacións con outras persoas aa tempo real. A comunicación pode realizarse empregando solo texto ou por medio videoconferencia (imaxe e voz) con mIRC, Netmeeting, Gaim, Messenger, GnomeMeeting, etc.
  • Otros. Ademáis dos anteriores hai gran variedade de servizos dispoñibles, tales como comercio elctrónico, ferrmentas colaborativas, servizos TelNet, Gopher, Wais, Finger, etc.

Tipos de conexión

Existen distintas posibilidades para conectarse a internet. Algunhas de elas xa son habituales e outras vanse introducindo cada vez máis. O obxectivo é dispor de unha conexión con gran ancho de banda a precios asequibles.

Según a canle de conexión que utilizan, os máis importantes son:

  • Línea telefónica. Utilizan o cable do teléfono tradicional, poidendo ser:
    • Líneas analóxicas. A conexión realízase utilizando un módem a 56 kbps conectado á RTB, (Rede de Telefónica Básica). É unha conexión lenta e non permite utilizar o teléfono mentras se está conectado a internet polo que está en desuso.
    • Líneas dixitales. A información envíase codificada dixitalmente, transmitíndose máis rápida, segura e eficazmente. Son capaces de integrar varios servizos, de modo que se pode ver a TV dixital mentras se nevega por internet e se fala por teléfono. 
      A máis coñecida é a ADSL, (Línea de Abonado Dixital Asimétrica). Utilízase un router e a conexión a internet é permanente. O seu prezo e ancho de banda están en función da velocidade contratada. 

  • Cable. Ten características similares a de ADSL pero utilízase un cable de fibra óptica, que chega hata o domicilia, para a conexión. Este servizo proporciónase por empresas como Ono, Telecable, Euskaltel, etc.
  • Telefonía móbil. O aceso a internet é posible a través da telefonía móbil para a conexión con teléfonos, PDA, ordenadores portátiles, etc. O inconvinte é que alcanzan velocidades baixas e as súas tarifas son elevadas.

    A tecnoloxía móbil evolucionou a través de diversas xeracións basadas en distintos sistemas como GMS, GPRS, UMTS, HSDPA.

    Os móbiles de cuarta xeración son capaces de ofrecer aos usuarios prestacións e servizos similares aos ordenadores. Permiten a comunicación con voz, datos, imaxe, vídeo aa velocidades de 100 mbps en movemento e 1 gbps en repouso.
  • Vía satélite. Permite dar cobertura a zonas onde non pode chegar o cable e é a base da televisón interactiva dixital.
  • Rede eléctrica. Aprovéitanse as liñas eléctricas para transmitir datos a alta velocidade. Este servizo elimina a instalación de novos cables ao poder utilizar un sinxelo enchufe eléctrico para a conexión.

Ancho de banda
É a velocidade de transmisión de datos.
Kbps: kilobits por segundo
Mbps: Megabits por segundo
Gbps: Gigabits por segundo


Recuerda un Byte=8 bits

viernes, 18 de febrero de 2011

6.Conexiones entre dispositivos móviles

6. CONEXIÓN ENTRE DISPOSITIVOS MÓBILES  
  •   Dispositivos móbiles.

O gran avance tecnolóxico na miniaturización levou á integración de dispositivos informáticos pequenos e portátiles nas nosas vidas. Estes caracterízanse por ser móbiles e ofrecen infinitas posibilidades por exemplo: vixilancia, telefonía, música, fotos, etc.

Entre eles estan:

-Computadores portatiles

-Dispositivos de man

-Dispositivos que se poden levar postos

-Dispositivos inseridos en aparellos

  •  Computación móbil e oblicua.

*Computación móbil: realización de tarefas informáticas mentres o usuario está en movemento ou en lugares distintos. Unha das características é que ten unha fácil conexión a internet desde calquera lugar e se reconfigura automáticamente.


*Computacion oblicua: é a integracion da informática na contorna dos usuarios utilizando dispositivos móbiles que poidan comunicarse entre eles de forma intelixente e transparente ao usuario.


  •  Tipos de conexión inarámica.

A conexión dos dispositivos móbiles necesita redes de comunicacións inarámmicas. Algunhas delas son:

 -Redes WIFI, son redes de área local inarámica para a conexión de computadores.

-Redes WIMAX. son redes de área metropolitana que permiten a conexión por banda ancha de alta velocidade.

-Redes ad-hoc, permiten a conexión directa de dispositivos entre si.

-Comunicación WAP, para comunicacións inarámicas por teléfono móbil.

-Redes por infravermellos (IR), permiten a comunicación entre dous dispositivos, visibles entre si,usando ondas inflavermellas.

-BlueTooth, utilízase para conexión inarámica de curto alcance (10m) para intercambiar información.

  •  Adaptadores USB.

Para converter algúns dispositivos como PC, portátiles, etc., en móbiles pódese usar un cartón inarámica con adaptador USB.

  •  Blackberry.

É un dispositivo handheld inarámico co que se póden empregar servizos de correo electrónico, telefonía móvil, SMS, navegación web e outros servizos de información inarámicos.





Este é a ligazón a unha páxina sobre o tema.

miércoles, 9 de febrero de 2011

COMPARTIR RECURSOS

 5. COMPARTIR RECURSOS
  • Compartir recursos en Windows. 
Para poder compartir los recursos en red es necesario que la configuracion de la red de area local este activada la casilla compartir impresoras e archivos.

* Compartir carpetas y discos

Para compartir carpetas o discos los pasos son similares:
  1. Pulsar el boton derecho del raton sobre lo que se va a compartir 
  2. Seleccionar opcion Compartir y Seguridade
  3. El cuadro del dialogo que aparece es diferente en funcion del que este activado el Uso compartido simple de archivos o no. En cualquier caso seleccionar la opcion compartir esta carpeta.

-En la comparticion simple, se puede activar en la casilla Permitir que los usuarios de la red cambien mis archivos.
-En la comparticion con permisos, hacer clic sobre el botón Permisos para asignar los permisos a los distintos destinatarios.
     4. Hacer clic en Aplicar y Aceptar para que los cambios surtan efecto.
  • Compartir impresoras. 
 *En el equipo con impresora.
  1. Hacer clic en Inicio y seleccionar la impresoras y faxes.
  2. Pulsar  el boton derecho del ratón sobre el icono d

  • Compartir recursos baixo diferentes sistemas operativos.
  • 1 vídeo sobre o tema (facendo ligazón dende YouTube).
  •  

2. CREACIÓN DE REDES LOCAIS

2. CREACIÓN DE REDES LOCAIS

Dispositivos de interconexión.
-Os dispositivos necesarios para poder interconectar todos os equipos varían segundo as características da rede:


*Cartóns de rede: cada equipo debe ter un

-Ethermet: Utiliza un conector RJ-45, onde vai conectado o cable.

-WIFI: son cartóns inalámbricos que permiten conectar a través de ondas.
Os portátiles están equipados con ambas.


WIFI
*Concentradores: son os dispositivos que conectan os cables de cada equipo. Poden ser:

-Hub: é o máis básico e úsase en redes pequenas. Leste envía a todos os equipos a información e o destinatario recíbea o resto, a omite.
Hub

-Switch: realiza a mesma función pero só envía a información ao computador destinatario.


Switch
*Puntos de acceso: ten a mesma funcionalidade que o anteriores pero substitúen os cables por ondas.


*Router: é mais avanzado que un conector e permite xestionar direccións IP, conectar distintas redes entre se, establecer conexión a Internet. En caso de ser inalámbrico prescindirase de cables.


*Cables de rede: aínda que existen varios o máis utilizado é o par trenzado. Cando se trata de altas velocidades recórrese ao cable e fibra óptica.
Cables de rede


Instalación e configuración de dispositivos.
A instalación e configuración de dispositivos é moi sinxela. Algunhas nocións básicas son:


*Cartón rede: retirar a carcasa do equipo e conectar o cartón nas ranuras de expansión dispoñible. É necesario instalar os Drives para iso utilizaremos o CD de instalación.

Cartón rede

*Concentradores: non requiren configuración basta con conectalos á corrente eléctrica.


*Puntos de acceso: simplemente deben estar conectados a router ou a outro dispositivo cun cable.


*Router: a ese configurado cos parámetros de provedor de Internet normalmente vén configurado para o seu uso, pero se é inalámbrico, hai que asegurarse de que ten a seguridade habilitada para evitar que outros usuarios accedan ao.


*Cableado: un extremo conéctase ao cartón de rede e o outro ao concentrador ou router.


Conexión dúas compoñentes.
A maioría das redes están organizadas ao redor dun punto central que interconecta todos os dispositivos. Esta coñécense como topología en estrela.
Un dos equipos pode actuar como servidor.
Para que a rede teña conexión Internet só hai que conectar o concentrador a un router conectado a Internet.
Para crear subredes ou ampliar a rede é posible conectar concentradores entre se utilizando un porto especial.


Redes mixtas.
É posible crear unha rede mixta con equipos cableados e equipos inalámbricos.
Para iso utilízase un punto de acceso inalámbrico. Leste permite conectar ambos os tipos de redes.


Páxina onde atoparas información

1.REDES INFORMÁTICAS.

1. REDES INFORMÁTICAS.

    * Definición: Conxunto de computadores conectados uns con outros, poden compartir datos e recursos.

  • Tipos de redes:

1.Segun ou seu tamaño ou area de cobertura

-Redes de area local:
son redes de pequena extensión

-Redes de area extensa: estas redes conectan equipos xeográficamente máis dispersos.

2.Segun ou seu aceso ou privacidade.

- Internet: é unha rede mundial de redes de computadores pública.

-Extranet:é unha rede privada resultante da conexión  de dous ou máis intranets empregando internet como medio de comunicación.

  • Equipos dunha rede.

*Soen diferenciarse:

- O Servidor: é ou computador que proporcionan recursos é servizos aos usuarios da rede.

-Os clientes: son o resto dos equipos conectados na rede.


  •  Redes WLAN.

É un tipo de rede de area local  que permiten acceder a información en recursos sen necesidade de estar conectado físicamente.

  •  Recurso compartido.

É calquera dispositivo, conxunto de datos ou programa que poida compartirse nunha rede.

  • Conceptos básicos.  


Ao traballar con redes é preciso coñecer unha serie de conceptos:

- A comunicación:
proceso que consta dun emisor que envia unha mensaxe por unha canle a un receptor.

-Protocolo:  para que emisor e ou receptor poidan entenderse é preciso un mesmo lenguaxe chamado TCP/IP na informática.

-Endereito IP: É a direción de rede do computador. Cada un dos computadores dunha rede identifícase polo IP. O IP fórmase por catro numeros separados por puntos, cada uns dous cales podar tomar valores entre ou e 225.

-Máscara de rede. Numero similar á direccion IP que determina parte dá direccion e especifica ao equipo e que parte dá subred pertence.

-Grupo de traballo. Vos equipos agrúpanse nas súas redes para facilitar ou seu uso.

-Porta de ligazón ou Gateway. É a direccion IP dá cal sae acia a rede local exterior.

-DNS, Sistema de Nomes por Dominio. As direcicones IP son dificiles de lembrar por iso utilízanse DNS para asocialos a un cojunto de palabras mais faciles de lembrar.









Páxina onde atoparas máis información

lunes, 7 de febrero de 2011

4.XESTIÓN DE USUARIOS E PERMISOS

4. XESTIÓN DE USUARIOS E PERMISOS.

• Creación de grupos de usuarios.
Windows é un sistema multiusuario, isto premite que varias persoas estean conectadas ao mesmo computador para realizar tarefas.


Diferentes usarios
• Identificación.
Para entrar no sistema multiusuario solicítase un nome de usuario( login) e un contrasinal (password).
Unha vez introduzidos os datos correctamente permítese o acceso aos recursos que se poida mediante o tipo de usuario.

Identificación

• Xestión de contas en Windows.
As contas dos usuarios xestiónanse desde Contas de usuario no Panel de control.
Unha vez alí pódese modificar, eliminar, etc.

Xestión de contas

• Espazo de traballo.
O usuario ten asignado un espazo especifico no disco duro onde se almacena varios elementos a ese espazo chámaselle Conta de usuario os elementos que se gardan son por exemplo: documentos, favoritos, personalización de escritorio, etc.


• Tipos de usuarios.
Na maior parte dos casos nun computador hai un administrador e os demais son usuarios.

-Administrador ou root. É o encargado da configuración que ten privilexios sobre todos e acceso a toda a información do computador, pode controlar aos usuarios, instalar, ou desinstalar programas ou hardware

-Usuario. É o que utiliza o sistema e ten acceso ao que lle permite o administrador, polo cal non pode alterar ou eliminar ningún tipo de configuración ou arquivo esencial.

-Grupos. Os usuarios asócianse en forma de grupo para facilitar certas tarefas, como compartir recursos. Dentro do grupo calquera usuario pode acceder á súa propia información ou á do grupo.


• Adxudicación de permisos en Windows.
Para cambiar, ver, definir ou quitar permisos de arquivos e cartafoles en Windows.
1. Facer clic co botón dereito do raton no arquivo ou cartafol e seleccionar Propriedades.
2. Seleccionar a pestana Seguridade. Móstrase unha listaxe de todos os grupos ou usarios que teñen dereitos sobre o objecto.
3. Utilizar o botón Quitar para eliminar os usuarios que non terán acceso, ou ben, Agregar para engadir novos usuarios.
4. Ao seleccionar un grupo ou usuario móstrase os Permisos de usuario de que dispón podéndose permitir ou denegar cada un deles.
Edicion de permisos

Se na xanela Propriedades non se mostra a pestana Seguridade:
1. Facer clic en Inicio.
Inicio
2. Entar no Panel de control.
3. Seleccionar Aparencia e temas.
4. Entar en Opcións de cartafol.
5. Na pestana Ver, desactivar a casa Utilizar uso compartido simple de arquivo que se atopa no apartado Configuracion avanzada.

Páxina onde atoparas información

miércoles, 2 de febrero de 2011

3. CONFIGURACIÓN DUNHA REDE.



    * Configuración en Windows.

Unha vez instalados os elementos que compoñen unha rede o seguinte  paso é configurala para que empece a funcionar.

Ao instalala xa esta configurada automáticamente, tanto en windows como en linux. Pero pódese modificar esta configuración en calquera momento.

   1. Entrar no Inicio.
   2. Co botón dereito facer clic nos Meus sitios de rede. Aparecerá unha icona que informe o estado da rede.
   3. Presionar sobre esta icona co botón dereito e seleccionar Propriedades.
   4. Facer dobre clic sobre Protocolo internet (TCP/IP). Terminado estes pasos aparecera o cadro de diálogo coas propriedades da conexión de área local desde onde se pode configurar parámetros referentes á rede, como :

-Nome do equipo

-Grupo de traballo

-Máscara de subred

-Porta de ligazón

-DNS

  • Identificación na rede.

 Cada equipo que pertence a unha rede debe ter un nome distinto. Á súa vez estes equipos deben recoñecer a un mesmo grupo de traballo que identifica a rede.

  • Comprobar o funcionamento da rede en Windows.

   1. Abrir Inicio e facer clic nos Meus sitios de rede. Aparece unha pantalla cos documentos conpartidos na rede.
   2. Para ver todos os computadores facer clic en Ver equipos do grupo de traballo, mostrando os que estan conectados.

  • Conectarse a unha rede WIFI dende un equipo.

Un equipo WIFI conéctase automaticamente á rede que haxa ao seu alcance. Facendo dobre clic sobre a icona é posible elexir entre un das redes dispoñibles.

  • Coñecer a direción IP.

Para coñecer a dirección IP que ten asignado un equipo da rede, executar o comando:

-Ifconfig se é baixo Linux

-Ipconfig se é baixo Windows.


  • Ping.

Serve para verificar a correcta conexión con outros dispositivos da rede. Ping envía paquetes de datos ao dispositivo especificado por unha direción IP.
Hai que comprobar as estadísticas para verificar se os paquetes enviados son entregados ou non.



lunes, 10 de enero de 2011

BALONMÁN

BALONMÁN
O balonmán é un deporte no que dous equipos de 14 xogadores,xogan 7 contra 7 e un porteiro.

Nun xogo típico, os xogadores levan a pelota mediante o pase cos compañeiros e o bote do balón, logo intentan batir ao porteiro.Os xogadores rivais intentan recuperar o control da pelota interceptando os pases ou bloqueando os disparos cos brazos e mans; sen embargo e diferenciado doutros deportes,o contacto físico entre xogadores é moi continuo. 
Como en todo deporte ten as súas sancións. O contacto físico está permitido (cara), mentres empurrando que o arbitro crea que calquera falta é grave. Aínda que hai variacións de balonmán atoparonse tres máis importantes:

  • Mini-Balonmán (destinada aos nenos)
  • balonmán interior 
  • balonmán playa
As regras foron definidas en 1926 e ata que foi a 11 xogadores ao aire libre, converteuse en  7 xogadores e xogado no interior.
O terreno de xogo é un rectángulo de 40 metros de largo por 20 de ancho, dividido en duas partes nas cales podemos encontrar un área de porteria en cada unha.

A duración do partido é de 60 minutos, divididos en 2 partes de 30 minutos cada un.
O resultado pode ser de victoria para un dos equipos, ou empate.
Nalguns tipos de torneo cando se produce un empate vaise a prórrologa ou tanda de penaltis.

Nos partidos os xogadores acadan certas posicións:central, porteiro, extremo,lateral e pivote.